No products in the cart.
آب‌بندی نما به مجموعه اقداماتی گفته می‌شود که با هدف ترمیم، اصلاح و عایق‌کاری نمای ساختمان انجام می‌گیرد. وجود نقص‌های کوچک در نمای سازه می‌تواند به نفوذ رطوبت و سیالات ناشی از باران به بافت داخلی دیوارها منجر شود و در نتیجه، به تخریب و تضعیف نمای ساختمان منتهی گردد. با استفاده از انواع رنگ‌ها و عایق‌های رطوبتی برای آب‌بندی نمای ساختمان، نه تنها می‌توانید زیبایی ظاهری سازه را افزایش دهید و چهره‌ای دلپذیر ایجاد کنید، بلکه موجب تقویت دوام و طول عمر نما نیز خواهید شد. این اقدامات همچنین به کاهش هزینه‌های مرتبط با تعمیرات آینده کمک می‌کند.
آب‌بندی نمای ساختمان به فعالیت‌هایی اطلاق می‌شود که به منظور جلوگیری از ورود آب باران و برف (رطوبت) به بدنه ساختمان صورت می‌گیرد. این فرآیند معمولاً با استفاده از عایق‌های تک جزئی و دو جزئی انجام می‌شود که به‌طور مؤثری از نفوذ آب جلوگیری کرده و به نمای ساختمان آسیب نمی‌زنند.
پس از بارش باران، ممکن است آب روی سطوح سنگی، سیمانی و سرامیکی نمای ساختمان باقی بماند. اگر درزها و بندهای سنگ و سرامیک خالی باشند یا سیمان‌ها دچار ترک شوند، آب به عمق سازه نفوذ کرده و مشکلاتی نظیر نم و رطوبت ایجاد می‌کند. نفوذ رطوبت به بدنه ساختمان می‌تواند ساختار را سست کرده و به گچ‌کاری‌های داخلی واحدها آسیب برساند. این وضعیت به تدریج می‌تواند به ظهور کپک و خرابی منجر شود. با سرمایه‌گذاری در آب‌بندی نمای ساختمان، می‌توانید از بروز این مشکلات و هزینه‌های تعمیرات داخلی جلوگیری کرده و عمر مفید ساختمان را افزایش دهید.
نمای ساختمان یکی از مراحل حیاتی در فرآیند ساخت و ساز به شمار می‌آید که علاوه بر زیبایی بخشی به بنا، از آن در برابر سرما، گرما، رطوبت و آسیب‌های ناشی از تابش خورشید نیز محافظت می‌کند. با اینکه امروزه تنوع مصالح مورد استفاده در نماسازی به طور چشمگیری افزایش یافته است، اما در بسیاری از مناطق به دلیل شرایط جغرافیایی و تأثیرات محیطی، استفاده از مصالح خاصی مانند آجر و سنگ همچنان مرسوم است.
نمای ساختمان به عنوان یک عنصر زیبایی و هویت، نیازمند محافظت در برابر عوامل تخریبی محیطی است. این عوامل شامل رطوبت، نفوذ آب، گرما و سرما می‌باشند که باید در برابر آنها مقاومت بالایی از خود نشان دهد. آب‌بندی ساختمان به منظور کاهش نفوذپذیری نما، افزایش دوام آن، صرفه‌جویی در مصرف انرژی و بهبود ظاهر نمای ساختمان انجام می‌شود.
سازه‌ها و بناها معمولاً با استفاده از مصالح مختلفی مانند آجر، سیمان و سنگ ساخته می‌شوند؛ اما به طور کلی، فرآیند آب‌بندی آنها به چهار دسته اصلی تقسیم می‌شود: رنگ‌های مخصوص آب‌بندی، چسب‌های پلی‌اورتان، آبگریزکننده‌های پایه حلال و آبگریزکننده‌های پایه آب.
انواع مواد آب بندی نما عبارت اند از :
این عایق‌ها معمولاً از مواد طبیعی یا شیمیایی تولید می‌شوند و به منظور جلوگیری از نفوذ رطوبت مورد استفاده قرار می‌گیرند. از جمله عایق‌های پایه آب می‌توان به رنگ‌های عایق رطوبتی اشاره کرد.
این عایق‌ها معمولاً با استفاده از حلال‌های شیمیایی ساخته می‌شوند و به خاطر ویژگی‌های خاص خود، برای سطوح مختلف کارایی دارند.
این نوع عایق‌ها آماده مصرف هستند و نیازی به ترکیب با مواد دیگر ندارند. به طور کلی، برای کارهای سریع و آسان مناسب‌اند.
این عایق‌ها شامل دو جزء متفاوت هستند که قبل از استفاده باید با یکدیگر مخلوط شوند. این نوع عایق‌ها معمولاً از دوام و مقاومت بیشتری برخوردارند.
این سیستم‌ها به دلیل خاصیت انعطاف‌پذیری و چسبندگی بالا، در برابر تغییرات دما و فشار آب مقاومت می‌کنند.
این نوع پوشش‌ها به خاطر خاصیت ضدآب بودن، می‌توانند به کاهش نفوذ رطوبت کمک کنند و معمولاً برای سطوح شیشه‌ای و سنگی به کار می‌روند.
این عایق‌ها به دلیل ویژگی‌های عایق حرارتی و صوتی، علاوه بر جلوگیری از نفوذ آب، به بهبود کیفیت داخلی ساختمان نیز کمک می‌کنند.
رنگ‌های ویژه آب‌بندی به جلوگیری از پوسته شدن و ریزش نما کمک می‌کنند و با ایجاد پوششی لایه‌ای بر روی سطوح، عمر نمای ساختمان را افزایش می‌دهند. از جمله این رنگ‌ها می‌توان به رنگ‌های ضدآب، رنگ‌های اکریلیک، رنگ‌های مخصوص چوب و پوشش‌های ضد آب بتن اشاره کرد. این محصولات قابلیت استفاده بر روی نماهای مختلف از جمله چوب، سیمان، فلز و آجر را دارند. برای بهبود دوام رنگ، توجه به شرایط آب‌وهوایی منطقه بسیار اهمیت دارد و باید ترکیبات مناسب بر اساس آن انتخاب شوند. در صورت اجرای صحیح مراحل زیرسازی و رنگ‌آمیزی، عمر مفید این روش بین ۳ تا ۷ سال خواهد بود. از ویژگی‌های برجسته این محصول می‌توان به چسبندگی بالا به سطوح، سهولت در اجرا و سرعت عمل، مقاومت در برابر تغییرات شیمیایی و خوردگی، و خاصیت عایق بودن اشاره کرد. برای اجرای مؤثر این روش، ابتدا باید زیرسازی مناسبی روی سطح نما انجام دهید تا چسبندگی رنگ به خوبی صورت گیرد. پس از پر کردن سوراخ‌ها و ترک‌ها، استفاده از بتونه پلیمری الزامی است. در نهایت، پس از انجام مراحل فوق، مواد ضد آب به‌عنوان آخرین لایه به کار می‌روند تا حداکثر حفاظت را فراهم کنند.
مواد آب‌گریز پایه حلال، محصولاتی هستند که می‌توانند بر روی انواع سطوح ساختمانی با قابلیت جذب آب مورد استفاده قرار گیرند. این مواد به‌ویژه برای نماهای چوبی خام، بتن، آجر، سنگ، کاهگل و سیمان بسیار مناسب و پرکاربرد هستند. از ویژگی‌های مهم این مواد می‌توان به مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش، جلوگیری از رشد جلبک‌ها و تشکیل رسوبات، و همچنین مقاومت در برابر شوینده‌های اسیدی و قلیایی اشاره کرد. استفاده از این مواد به حفظ و بهبود کیفیت سطوح ساختمانی کمک می‌کند و عمر آنها را افزایش می‌دهد.
یکی از روش‌های مؤثر برای آب‌بندی نما، استفاده از چسب پلی‌اورتان است. این محصول به‌ویژه برای پر کردن درزها و حفره‌های موجود در نمای ساختمان طراحی شده است. جالب است که این چسب همچنین برای آب‌بندی انواع ورق‌های فولادی، سطوح شیشه‌ای و نماهای کامپوزیت نیز به‌کار می‌رود. مزایای چسب پلی‌اورتان شامل عدم نیاز به زیرسازی، مقاومت عالی در برابر ایجاد درز، استحکام بالا، زمان خشک‌شدن سریع و مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش میباشد. با این حال، باید به حساسیت بالا در هنگام استفاده از این محصول توجه کرد. به دلیل چسبندگی قوی این چسب، در صورت تماس با سطح، تمیز کردن آن دشوار خواهد بود و این موضوع می‌تواند بر ظاهر نما تأثیر منفی بگذارد.
برای انجام آب‌بندی نمای کامپوزیت، لازم است که تمامی درزها با دقت با چسب پر شوند. مراحل اجرای این فرآیند به شرح زیر است:
حذف لاستیک‌های فرسوده: در ابتدا، همه لاستیک‌های آب‌بندی که دچار فرسودگی شده‌اند، باید از روی نمای ساختمان جدا شوند. این کار به منظور آماده‌سازی سطح برای نصب چسب جدید انجام می‌شود.
پوشش درزها با چسب کاغذی: پس از حذف لاستیک‌ها، اطراف درزها با چسب کاغذی پوشانده می‌شود. این مرحله اهمیت زیادی دارد زیرا چسب‌های پلی‌اورتان به‌خوبی به سطوح می‌چسبند و پاک کردن آنها از روی کامپوزیت به سادگی امکان‌پذیر نیست. عدم دقت در این مرحله ممکن است به آسیب به جلوه نمای ساختمان منجر شود.
پر کردن درزها با چسب: در مرحله بعد، درزهای بین ورق‌های کامپوزیت با چسب پر می‌شوند. برای دستیابی به خروجی یکنواخت، چسب باید به‌طور یکنواخت از کارتریج خارج شود. بنابراین، تنظیم میزان پارگی کارتریج و زاویه قرارگیری آن با سطح بسیار مهم است تا کیفیت نهایی کار بهینه باشد.
صاف کردن چسب: در پایان، با استفاده از یک کاردک، سطح چسب‌ها صاف می‌شود و چسب‌های کاغذی از لبه‌های کامپوزیت جدا می‌گردند. این کار به ایجاد نمایی زیبا و یکدست کمک می‌کند.
مواد آب‌بندی مخصوص سطوح سنگی ویژگی‌های خاصی دارند؛ از جمله بی‌رنگ و شفاف بودن آنها. پس از خشک شدن، هیچ اثری از چسب یا عایق بر روی سنگ باقی نمی‌ماند. چسب‌های بی‌رنگ می‌توانند برای بندکشی سنگ‌ها مورد استفاده قرار گیرند. برای استفاده بر روی سنگ‌ها، به دلیل غلظت بالای چسب، توصیه می‌شود که ۵۰ درصد آب به آن اضافه شود. چسب‌های آب‌بندی سنگ نما به صورت تک جزئی تولید می‌شوند و به آسانی قابل استفاده هستند.
چسب‌های آب‌بندی سیمان به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: تک جزئی و دو جزئی. انتخاب نوع مناسب بستگی به شرایط محیطی و نیازهای خاص پروژه دارد.
چسب تک جزئی: این نوع چسب به گونه‌ای طراحی شده است که تغییر رنگی در دیوار ایجاد نکند و از مواد ژله‌ای خالص ساخته می‌شود. این ویژگی باعث می‌شود که چسب به راحتی بر روی سطوح اعمال شده و جلوه ظاهری آن حفظ شود.
چسب دو جزئی: این چسب معمولاً برای پر کردن ترک‌های موجود در دیوارهای سیمانی استفاده می‌شود. به‌ویژه در نواحی کناری ساختمان که تأثیر چندانی بر ظاهر کلی ندارند، این نوع چسب انتخاب مناسبی است.
سرامیک‌ها عمدتاً از ناحیه بندکشی آسیب می‌بینند و برای آب‌بندی آنها از چسب‌های بی‌رنگ و شفاف به صورت تک‌جزئی استفاده می‌شود. در هنگام آب‌بندی دیوارهای سرامیکی، مهم است که فقط بندکشی‌ها بازسازی شوند و خود سرامیک‌ها نیازی به چسب‌کاری ندارند.
نفوذ آب و رطوبت در نماهای ساخته شده از کامپوزیت و شیشه عمدتاً نتیجه خرابی لاستیک‌های آب‌بندی است که بین ورق‌های کامپوزیت و همچنین در اتصالات بین شیشه و کامپوزیت قرار دارند. یکی از دلایل شایع این مشکل، نصب نادرست پنجره‌هاست که می‌تواند منجر به ورود رطوبت به داخل ساختمان شود.
برای آب‌بندی مؤثر این نوع نماها، انتخاب چسب مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است. در این خصوص، سه نوع چسب اصلی وجود دارد: چسب‌های آکریلیک، سیلیکون و پلی‌اورتان. با توجه به عدم سازگاری چسب‌های آکریلیک با شرایط نمای ساختمان، ما به بررسی و مقایسه چسب‌های سیلیکون و پلی‌اورتان میپردازیم تا بهترین گزینه برای آب‌بندی این سطوح را شناسایی کنیم.
چسب پلی‌اورتان به خاطر مقاومت بالای خود در برابر رطوبت و اشعه UV، به‌عنوان یکی از بهترین گزینه‌ها برای آب‌بندی نمای کامپوزیت و شیشه شناخته می‌شود. در نهایت، انتخاب صحیح چسب و روش‌های نصب می‌تواند به طور چشمگیری از نفوذ آب و رطوبت جلوگیری کند و عمر مفید نمای ساختمان را افزایش دهد.
آب‌بندی نمای ساختمان یکی از مراحل اساسی برای حفظ کیفیت و زیبایی آن محسوب می‌شود. در این زمینه، استفاده از رزین و مواد نانو به‌عنوان دو گزینه محبوب مطرح است. در ادامه، به بررسی تفاوت‌های این دو نوع ماده و مزایای هر یک خواهیم پرداخت.
با اعمال رزین بر روی سطح نمای ساختمان، لایه‌ای ضد آب ایجاد می‌شود که مانع نفوذ رطوبت می‌گردد. این لایه نه تنها از رشد شوره و کپک جلوگیری می‌کند، بلکه در برابر شرایط جوی نیز مقاومت بالایی دارد و به‌طور دائمی بر روی سطح باقی می‌ماند. یکی از اثرات قابل توجه استفاده از رزین، تغییر رنگ و براق شدن سطح است که ممکن است به غیرطبیعی شدن نمای ساختمان منجر شود.
این محصولات ضد آب‌کننده نمای ساختمان، بدون ایجاد تغییر ظاهری بر روی سطح، عمری بالای ۱۰ سال دارند. به همین دلیل، هزینه آب‌بندی نمای ساختمان با این مواد معمولاً بیشتر از مواد نانو و رزین‌ها است.
عایق‌های دو جزئی به‌عنوان آخرین راهکار برای مقابله با نفوذ رطوبت به داخل ساختمان عمل می‌کنند. این محصولات به‌صورت یک لایه سیمانی بر روی سطح نمای موجود قرار می‌گیرند و به دلیل پوشش کامل، تنها برای نماهای سیمانی و بتنی توصیه می‌شوند. در شرایطی که فشار منفی آب وجود دارد و دسترسی به طرف دیگر دیوار ممکن نیست، استفاده از این مواد می‌تواند گزینه‌ای مناسب باشد.
در ادامه به بررسی قیمت برخی از محصولات آب بندی نما میپردازیم :
برای آب‌بندی دیوارهای سیمانی نما یا کناری ساختمان، هزینه به ازای هر متر مربع بین ۱۲۰ تا ۱۸۰ هزار تومان تعیین شده است. این قیمت به میزان آسیب‌دیدگی سیمان و حجم کار بستگی دارد. همچنین، دستمزد راپل‌کارها به‌صورت روزانه ۳ میلیون تومان است و اجرت به‌صورت قراردادی از ۵ میلیون تومان برای کوچک‌ترین پروژه‌ها آغاز می‌شود.
آب‌بندی نمای ساختمان یکی از مراحل حیاتی برای حفظ کیفیت و زیبایی آن است. هزینه‌های آب‌بندی بسته به نوع نمای ساختمان و شرایط خاص آن متفاوت است. هزینه آب‌بندی سرامیک نمای ساختمان، که شامل بندکشی و ترک‌ها می‌شود، از ۶۰ تا ۸۵ هزار تومان به ازای هر متر مربع قیمت‌گذاری شده است. در این مورد، قراردادهای قراردادی از ۴ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان شروع می‌شود و معمولاً برای دیوارهای سرامیکی، کار به‌صورت روزمزد انجام نمی‌شود و قیمت به‌صورت پروژه‌ای اعلام می‌گردد.
هزینه آب‌بندی نمای سنگی معمولاً بین ۸۰ تا ۱۲۰ هزار تومان به ازای هر متر مربع متغیر است. قیمت نهایی به حجم و شکل ساختمان وابسته است. به‌طور کلی، هزینه روزانه برای آب‌بندی نمای سنگی حدود ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان میباشد و قراردادهای قراردادی بسته به نوع نما از ۴ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان آغاز می‌شود.
دستمزد آب‌بندی نمای شیشه و کامپوزیت به‌طور مشابهی قیمت‌گذاری شده و بین ۱۰۰ تا ۱۶۰ هزار تومان به ازای هر متر مربع است. حقوق راپل‌کار به‌صورت روزانه از ۴ میلیون تومان شروع می‌شود و قراردادهای قراردادی نیز از ۶ میلیون تومان آغاز می‌گردد.
